Plot van prostatitis

Rrostatis is een ziekte van het urogenitale systeem bij mannen.

Bij afwezigheid van tijdige behandeling kan het een orchiet veroorzaken, een abces van prostaat en onvruchtbaarheid.

De belangrijkste therapiemethode is het voorschrijven van geneesmiddelen van verschillende farmacologische groepen.

Geneesmiddelen voor de behandeling van prostatitis

Om de haalbaarheid van het voorschrijven van een bepaald medicijn te bepalen, is het noodzakelijk om te begrijpen wat prostatitis is en wat zijn vormen zijn.

De oorzaken en symptomen van prostatitis verschillen afhankelijk van het type inflammatoire proces.

Acute bacteriële prostatitis is een prostaatinfectie veroorzaakt door sommige bacteriën, vaker E. coli, Klebsiella en Proteus.

Infectie kan seksueel optreden, door bloed of fungeren als een complicatie van de biopsie van de prostaatklier.

Symptomen van acute prostatitis: koorts, beven, zwakte, koorts, pijn in de onderbuik, verminderde urineren, verbranden in het urethrale kanaal.

Chronische bacteriële prostatitis wordt meestal veroorzaakt door dezelfde bacteriën die acute ontsteking van de prostaatklier veroorzaken.

Ontsteking komt minder vaak voor tegen andere micro -organismen, zoals Gonococcus, Chlamydia, Mycoplasma en champignons.

Er is ook chronische niet -bacteriële prostatitis, waarvan de etiologie nog steeds onduidelijk is.

Symptomen hebben gelijkenis met twee van de bovenstaande vormen van ontsteking:

  • Sensatie van spanning of ernst in de perineumzone, verhoogde urinefrequentie;
  • constant gevoel van urine -volheid;
  • Moeilijkheid bij urineren, branden, pijn in de urethra.

Er is een andere vorm van ontsteking, maar deze komt niet zo vaak voor - asymptomatische inflammatoire prostatitis.

Ontsteking van de prostaat

Meestal wordt het per ongeluk gediagnosticeerd.

De redenen die deze vorm van prostatitis uitlokken, zijn niet helemaal duidelijk.

Om specifieke behandeling en medicijnen voor te schrijven, ondergaat de patiënt een aantal diagnostische maatregelen.

Het is noodzakelijk om laboratoriumtests af te leggen om de oorzaak van prostatitis te detecteren (als ontsteking een bacteriële vorm heeft), wordt in sommige gevallen een klein bekken aanbevolen.

Hoe prostatitis wordt behandeld

Hoe prostatitis te genezen bij mannen met tabletten?

De tactiek van de behandeling wordt bepaald, rekening houdend met de vorm van het pathologische proces.

Afhankelijk van het type prostatitis worden ook medicijnen voorgeschreven.

Ontsteking veroorzaakt door besmettelijke middelen vereist de benoeming van antibacteriële middelen.

Bovendien worden antipyretische geneesmiddelen en ontstekingsremmende ontstekingsmiddelen voorgeschreven.

Het overvloedige gebruik van warmtevloeistof wordt aanbevolen.

Chronische bacteriële prostatitis vereist, zoals acuut, het voorschrift van antibiotica.

De duur van de behandeling kan van 3 tot 8 weken zijn, wat de kans op terugval zal verminderen.

Als toevoeging kunnen op planten gebaseerde tabletten van chronische prostatitis worden gebruikt.

Chronische niet -bacteriële prostatitis gaat vaak gepaard met constante bekkenpijn.

Daarom is de behandeling in de meeste gevallen symptomatisch.

Therapie is meestal lang en gaat gepaard met veranderingen in de levensstijl van de patiënt.

Vaak is een combinatie van behandelingsmethoden die gericht zijn op het verlichten van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven vaak vereist.

Patiënten met chronische pijn kunnen verschillende medicijnen gebruiken.

Dit zijn antibiotica, ontstekingsremmende, spierverslappers, geneesmiddelen die urinestroom, erectiele medicijnen, plantenextracten en antipsychotica stimuleren.

Acute bacteriële prostatitis kan volledig worden genezen door antibiotica te nemen binnen de afgesproken tijd (meestal 2-3 weken).

Chronische bacteriële prostatitis, hoewel vatbaar voor terugval, reageert goed op anti -bacteriële middelen.

Onsymptomatische inflammatoire prostatitis vereist vaak geen behandeling.

Antibiotica voor de behandeling van prostatitis

Antibiotica worden voorgeschreven wanneer pathogene microflora de oorzaak is van prostatitis.

Anti -bacteriële geneesmiddelen worden afzonderlijk geselecteerd, afhankelijk van het type infectieuze middel.

Met de diagnose van "bacteriële prostatitis" kunnen verschillende anti -bacteriële tabletten worden voorgeschreven.

antibiotica voor de behandeling van prostatitis

Tetracyclines van prostatitis

Tetracycline prostatitis tabletten zijn effectief tegen grampositieve en gram -negatieve bacteriën.

Bovendien zijn bacteriën met een tekort aan de celwand, zoals ueplasma en mycoplasma, ook gevoelig voor tetracycline.

Ook zijn Borrelia, de familie Spirochaetaceae en de Spirochetes (inclusief syfilis) gevoelig voor antibiotica van deze serie.

Tegenwoordig wordt aangenomen dat de beste tabletten van bacteriële prostatitis doxycycline en minocycline zijn.

Duxycycline -medicatie heeft een uitgebreid bacteriostatisch effect.

Het belangrijkste component is doxycycline hydrochloride.

Doxycycline voorkomt, net als alle antibiotica van de tetracycline-rij, de prestatie van aminoacil-perp in de acceptormebieden van ribosomen.

Dit stopt de ontwikkeling van polypeptideketens van bacteriën en voorkomt hun reproductie.

Het medicijn heeft dus een bacteriostatisch effect.

In sommige gevallen kan doxycycline bijwerkingen veroorzaken in de vorm van brandend maagzuur, buikpijn, misselijkheid en diarree.

Het is uiterst zeldzaam dat overgevoeligheidsreacties op het medicijn (uitslag, jeuk, zwelling, roodheid van de huid) kunnen optreden.

Doxycycline mag niet worden gebruikt voor ernstige leverdisfunctie, nierfalen en met intolerantie voor de componenten van het medicijn.

Minocycline is een anti -bacterieel medicijn van een breed spectrum van werking uit een groep tetracyclines.

De minocycline heeft een bacteriostatisch effect op de gram -positieve bacteriën Streptococcus en Listeria.

Ook op gram -negatief - zoals Neisseria, Yersinia, Haemophilus spp., Brucella en Bordetella Perussis.

Bovendien werd de effectiviteit van de minocycline ten opzichte van intracellulaire parasieten, zoals Chlamydia, opgemerkt.

Ook bacteriën die geen celmembraan hebben - mycoplasam, ueplasma.

Bij de behandeling van bacteriële prostatitis worden medicijnen meestal voorgeschreven volgens het volgende schema.

Op de eerste therapiedag, een enkele inname van 200 mg geneeskunde, dan 100 mg eenmaal per dag.

De gemiddelde behandelingsduur is van 10 dagen tot 2 weken.

Neem na het eten een doxycycline of minocycline.

Macroliden van prostatitis

Antibiotica van de macrolide -serie worden gekenmerkt door verhoogde therapeutische efficiëntie.

Macro -cast antibiotica zijn actief relatief gram -positieve en gram -negatieve bacteriën.

Bovendien hebben macroliden een bacteriostatisch effect op de volgende micro -organismen:

  • Legionella pneumophila;
  • Bordetella Perussis;
  • Chlamydia trachomatis;
  • Mollicutes;
  • Spirochaetales;
  • Haemophilus influenzae.

Om de farmacokinetische eigenschappen van macroliden te verbeteren, werden semi -synthetische derivaten uitgevonden.

Ze hebben een betere zure stabiliteit, een breder spectrum van blootstelling, een lange halve leven.

Deze groep antibiotica omvat:

  • Roxytromycin;
  • Clarithromycin;
  • Azithromycin.

Azitromycine is het populairst.

Het wordt vaak voorgeschreven als de patiënt bacteriële prostatitis heeft.

Bovendien kan azithromycine worden beschouwd als goedkope tabletten van prostatitis.

Azithromycine wordt geassocieerd met het bacteriële ribosoom uit de jaren 50.

Dus het voorkomen van de uitzending en daarom de eiwitbiosynthese.

Na orale toediening van azithromycine wordt het snel geabsorbeerd in het maagdarmkanaal.

De maximale concentraties in het bloedplasma worden bereikt na 2 tot 3 uur na het innemen van het medicijn.

Azithromycinetabletten worden voorgeschreven uit bacteriële prostatitis en elimineren effectief de manifestatie van cystitis.

Experts merken op dat speciale efficiëntie en uniekheid bij de behandeling van prostatitis door Chlamydia worden veroorzaakt.

In dit geval heeft azithromycine een therapeutisch effect na het innemen van een dosis van 1000 mg.

Azithromycine mag niet door patiënten worden gebruikt voor overgevoeligheid tegen macrolide -antibiotica.

Ook bij de behandeling van meerdere medicijnresistente bacteriestammen.

Bovendien moeten patiënten met lever- en nierfalen afzien van azithromycine -therapie.

Cephalosporines van prostatitis

Cephalosporines zijn een groep antibiotica die de synthese van de celwand remmen.

Cephalosporines hebben veel subgroepen met het breedste activiteitsspectrum.

Heel vaak benoemd in de klinische praktijk.

Cephalosporines zijn voorwaardelijk verdeeld in groepen geïntroduceerd als oraal en intraveneus.

In deze groepen zijn er nog een aantal meer verdeeldheid door het spectrum van actie:

  • Groep 1. Bevat stoffen die effectief zijn tegen gram -positieve bacteriën en resistent zijn tegen penicillinase. Vertegenwoordiger van deze groep Cephalexin.
  • Groep 2. Het bevat componenten die een hogere efficiëntie hebben ten opzichte van gram -negatieve bacteriën, maar zijn niet effectief genoeg tegen gram -positieve pathogene micro -organismen. Deze groep omvat het geneesmiddel cofuroxim axyl.
  • Groep 3. De medicijnen hebben een zeer goede activiteit in het gram -negatieve gebied met een laag efficiëntie in een gram -positief gebied. De stoffen van deze groep werken bijvoorbeeld niet tegen Staphylococci. Een voorbeeld is het medicijn tsefixim.
  • Groep 4. De voorbereidingen hebben een betere effectiviteit in een gram -positief bereik, bijvoorbeeld tegen Golden Staphylococcus en Mycoplasma. De vertegenwoordiger is een antibioticum genaamd Ceprepim.
  • Groep 5. Nieuwe cephalosporines van een breed scala aan werking, die actief zijn tegen gram -negatieve en gram -positieve pathogenen, evenals Staphylococcus aureus. De vijfde groep is nog steeds controversieel en wordt door sommige specialisten beschouwd als een marketingcursus van farmacologische fabrikanten. Cephalosporines handelen meestal niet tegen enterokokken en Listeria. Ook niet effectief tegen Chlamydia.

Bij het gebruik van cephalosporines bij bacteriële prostatitis moet aandacht worden besteed aan het spectrum van het medicijn.

Bij afwezigheid van een positieve reactie op therapie met cefalosporines, moeten alternatieve middelen tijdig worden voorgeschreven.

Ontstekingsremmende geneesmiddelen bij de behandeling van prostatitis

Anti -inflammatoire medicijnen worden gebruikt in combinatie met de hoofdbehandeling.

Hun taak is om de ernst van het ontstekingsproces te verminderen, om de gezondheid van de patiënt te verbeteren, om het werk van het urogenitale systeem te normaliseren.

De NSAID's worden ook voorgeschreven voor prostatitis, die niet werd veroorzaakt door bacteriële pathogenen.

Diclofenac (zetpillen)

Diclofenac is het medicijn van de groep niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's).

Het effect van het medicijn is gebaseerd op niet -verkiezingsremmende cyclooxygenase (COO).

Ze produceren prostaglandines in het lichaam en verzwakken de symptomen van pijn.

Diclofenac wordt ook gebruikt als anesthetische tabletten voor prostatitis.

De eerste dosis van het medicijn mag niet meer dan 150 mg per dag zijn.

Met een milde ontsteking van het prostaatweefsel wordt de dosering in een volume van 50-75 mg per dag voorgeschreven.

De hoeveelheid het nemen van het medicijn mag niet drie keer groter zijn dan.

Om de ernst van de pijn 's nachts te verminderen, wordt het gebruik van diclofenac in de vorm van zetpillen voorgeschreven.

Ibuprofen

Ibuprofen - Anti -inflammatoire tabletten voor prostatitis zijn gebaseerd op de combinatie van arylpropionzuur.

Bij het gebruik van het medicijn is het noodzakelijk om rekening te houden met de toename van het effect met het gelijktijdige gebruik van anticoagulantia, cyclosporines en diuretica.

Het kan ook leiden tot een toename van het aantal ongewenste bijwerkingen.

Een enkele dosis bij volwassenen is 200-800 mg, afhankelijk van de ernst van pijn en ontstekingsreactie.

De maximale dosis van 1200 mg / dag, die niet zou moeten overschrijden, vooral voor zelfmedicatie.

Drings

Drksen wordt oraal toegediend, de biologische beschikbaarheid van het medicijn is 95%.

Het gereedschap vermindert de ernst van de pijn, vermindert de manifestatie van het ontstekingsproces.

Volheid is 12-15 uur.

In aanwezigheid van de volgende ziekten is het gebruik ervan gecontra -indiceerd:

  • Maagzweer;
  • Allergie voor NSAID's;
  • Ernstige leverdisfunctie;
  • Ernstige nierdisfunctie;
  • De ziekte van Parkinson;

Populaire voorbereidingen voor prostatitis

De lijst met tablets van prostatitis is zeer uitgebreid, de meest populaire medicijnen worden hieronder gepresenteerd.

Tamsulosine

Tamsulosin prostatitis tabletten zijn van bijzonder populariteit in Duitsland.

Het beslissende voordeel van tamsulosine is het gebrek aan effect op de bloeddruk, het medicijn heeft geen invloed op zijn afname.

Volgens de beoordelingen van talloze patiënten zijn tamsulosine effectieve tabletten van prostatitis.

Ze lossen de problemen op die verband houden met de uitstroom van urine, ontspannen gladde spieren, elimineren irritatie en spasmen van de wanden van de blaas.

Prostaatuittreksel

Het medicijn heeft een ontstekingsremmend effect.

Verminder de groei van prostaatweefsel, hebben een antibacterieel effect.

Het medicijn leidt tot stabilisatie van de secretoire functie, vermindert de zwelling van het prostaatweefsel.

Vermindert de ernst van de pijn en normaliseert ook urineren.

Ook onthuld, verbetering van de kwaliteit van zaadvloeistof.

Palm kruipend fruit extract

Het medicijn is een ontstekingsremmend middel dat de ernst van oedeem vermindert.

De tool heeft de activiteit van het blokkeren van testosteron.

Daarom wordt het niet aanbevolen voor gebruik zonder voorlopig overleg van een arts.

Therapeutische efficiëntie wordt geassocieerd met de componenten die erin zijn opgenomen, namelijk een plant uit de Palm Grandi -familie.

Patiënten merken een positief effect op van het gebruik van het medicijn.

De kwaliteit van urineren verbetert en de pijn neemt af.

Doksazozin

Doxazin is een actief ingrediënt in de Alpha Blocker -groep.

Het wordt vaker gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen.

De tweede indicatie voor het gebruik van het medicijn is de aanwezigheid van prostatitis en goedaardige veranderingen in de prostaatklier.

Een middel om de uitstroom van urine te verbeteren, wordt voorgeschreven.

Doksazozin Prostatitis -tabletten kunnen enkele bijwerkingen veroorzaken:

  • Hoofdpijn, spierspasmen.
  • Duizeligheid, vermoeidheid.
  • Overtredingen van het maagdarmkanaal (verpleegkundige, defecatieovertreding).
  • Hypotensie.
  • Cardiale aritmieën.

Regelmatig gebruik van het medicijn zal de ernst van het klinische beeld voor prostatitis verminderen, de inflammatoire reactie verminderen en de urineren verbeteren.

Prostatitis tabletten: let op voor de patiënt

Analyses voor en na behandeling met tabletten zijn een belangrijk punt bij de behandeling van prostatitis.

Voordat u een manier gebruikt, is het noodzakelijk om een onderzoek te ondergaan, het type ziekte te bepalen.

Met analyses na behandeling kunt u de effectiviteit van therapie bepalen en, indien nodig, een tweede cursus voorschrijven.

Wanneer voorgeschreven door medicijnen, is het noodzakelijk om te onthouden over de bijwerkingen en het werkingsmechanisme van de tabletten.

Zelfmedicatie kan schaden.

Om de potentie te verbeteren, moet een uroloog of androloog tabletten voorschrijven van prostatitis en om de potentie te verbeteren.

De tabletten van prostatitis moeten door een uroloog worden voorgeschreven

Pas na de nodige diagnostische maatregelen.

Dit zal de complicaties van de behandeling met tablets minimaliseren.

De redenen voor de inefficiëntie van zelfmedicatietabletten zijn een frequente kwestie van patiënten.

Het antwoord ligt in de elementaire onwetendheid van patiënten en onwil om gekwalificeerde hulp te zoeken.

De noodzaak om een arts en echografie te raadplegen vóór therapie met tabletten is direct gerelateerd aan het succes van verdere behandeling.