In dit artikel zullen we het hebben over een onderwerp dat bijna elke man ouder dan 27 jaar zorgen baart of interesseert. Na het zwemmen in koud water, mislukte geslachtsgemeenschap of vreemde gevoelens daarna, of na het verschijnen van rode stippen op de voorhuid, ontstaan er verontrustende gedachten. Het eerste dat in je opkomt is "prostatitis". Maar wat zijn de tekenen ervan, hoe te begrijpen of hij het is of niet, of misschien is dit zijn eerste fase. In dit artikel gaan we specifiek in op de tekenen van prostatitis, zodat een man gewaarschuwd wordt en bij angst direct op de juiste manier reageert.
Prostatitis is een ziekte die voortkomt uit het ontstekingsproces in de prostaatklier. Anatomisch gezien bevindt het orgel zich onder de blaas en omringt het het eerste deel van het kanaal van het urinestelsel. Dit is de meest populaire ziekte onder mannen in het urologische profiel, vooral na 45 jaar. Het kan acuut of chronisch zijn, bacterieel of niet-bacterieel, congestief of inflammatoir. In ieder geval vermindert de ziekte de kwaliteit van leven, veroorzaakt ongemak, pijn, problemen met plassen en seksueel functioneren, en kan ook leiden tot complicaties zoals abces, bacteriëmie, epididymitis, onvruchtbaarheid en kanker. Daarom is het belangrijk om de tekenen van de ziekte te kennen en onmiddellijk contact op te nemen met een uroloog of androloog voor diagnose en behandeling. Vandaag zullen we het hebben over 16 tekenen van prostatitis bij mannen die u kunnen helpen de aanwezigheid van de ziekte vast te stellen en met de therapie te beginnen.
16 tekenen van prostatitis bij mannen volgens urologen
Dit is waar urologen en andrologen alle mannen voor waarschuwen, vooral degenen die een sedentaire levensstijl hebben en daarom risico lopen. Hoe te begrijpen dat het voor de zekerheid tijd is om naar de dokter te gaan. Je kunt alleen oordelen aan de hand van de symptomen van de ziekte. Laten we ze allemaal afzonderlijk bespreken en alle details in detail bekijken.
Pijn, zwaarte, druk of brandend gevoel in het perineum, scrotum, onderbuik of in het bekken
Een van de meest voorkomende en karakteristieke symptomen van prostatitis is pijn, die in verschillende delen van het bekken kan worden gelokaliseerd. De pijn kan constant of met tussenpozen zijn, pijnlijk of scherp, sterk of zwak. Het kan erger worden bij plassen, ejaculatie, ontlasting, lichaamsbeweging, zitten of lopen. Kan zich verspreiden naar nabijgelegen organen zoals de blaas, nieren, testikels, rectum en staartbeen. Kan worden veroorzaakt door ontsteking, zwelling, spasmen of compressie van de prostaatklier of het omliggende weefsel. Pijn kan een teken zijn van zowel acute als chronische prostatitis, maar bij acute prostatitis is de pijn meestal ernstiger en gaat deze gepaard met andere tekenen van infectie.
Pijn tijdens de ejaculatie
Een ander veel voorkomend en specifiek symptoom van prostatitis is pijn tijdens de ejaculatie, dat wil zeggen het vrijkomen van sperma uit de penis tijdens een orgasme. Ze kunnen van verschillende intensiteit en aard zijn, van mild ongemak tot ondraaglijke pijn. Kan worden veroorzaakt door een ontsteking, zwelling, irritatie of infectie van de prostaatklier of de zaadleider die er doorheen gaat. Pijn tijdens de ejaculatie kan leiden tot een verminderd seksueel verlangen, angst voor geslachtsgemeenschap, erectiestoornissen en een orgasme, maar ook tot psychisch ongemak en depressie. Ze kunnen een symptoom zijn van zowel acute als chronische prostatitis, maar bij chronische prostatitis zijn ze meestal persistenter en moeilijker te behandelen.
Bloed in urine of ejaculaat
Een ander teken van prostatitis dat bij een man angst en angst kan veroorzaken, is bloed in de urine of het ejaculaat. Bloed in de urine wordt hematurie genoemd en bloed in het ejaculaat wordt hemospermie genoemd. Het kan zichtbaar zijn voor het oog of worden gedetecteerd tijdens laboratoriumtests. Kan worden veroorzaakt door schade aan de bloedvaten die de prostaatklier voeden of passeren. Vaatschade kan gepaard gaan met ontsteking, infectie, trauma, ischemie, trombose of een neoplastisch proces. Bloed in de urine of het ejaculaat kan een symptoom zijn van zowel acute als chronische prostatitis, maar in de acute vorm is het meestal overvloediger en van korte duur, en in de chronische vorm is het meestal zeldzamer en langduriger.
Urine disfunctie
Het volgende populaire teken van prostatitis is moeite met urineren. De ziekte kan leiden tot verstoring van de urinestroom vanuit de blaas door de urethra. Dit kan zich manifesteren als dysurie, dat wil zeggen pijn, branderig gevoel, jeuk of stekend gevoel bij het urineren. Het kan zich ook manifesteren als vreemd gevoel, dat wil zeggen frequent, dringend of moeilijk plassen. Verminderd urineren kan zich ook manifesteren in de vorm van pollakiurie, dat wil zeggen frequent urineren in kleine porties, vooral 's nachts. Het kan zich manifesteren in de vorm van oligurie, dat wil zeggen een afname van de hoeveelheid urine, of anurie, dat wil zeggen een volledige afwezigheid van urine. Het kan zich manifesteren in de vorm van urineretentie, dat wil zeggen het vasthouden van urine in de blaas, of ischiurie, dat wil zeggen onvrijwillige afgifte van urine. De aandoening kan worden veroorzaakt door ontsteking, zwelling, spasmen, druk of obstructie van de prostaat of urethra. Dit alles kan een symptoom zijn van zowel acute als chronische prostatitis.
Scherpe krampen in het perineum
Een ander symptoom van prostatitis bij mannen zijn scherpe, pijnlijke spasmen in de diepten van het perineum, namelijk in de projectie tussen de anus en de testikels. De spasmen gaan gepaard met hevige pijn en duren niet lang (5-10 seconden). Het gaat net zo scherp voorbij of vervaagt langzaam. Dit is een teken van de acute fase van het begin van de ziekte. Dit betekent dat u op de vooravond deze aandoening met iets hebt uitgelokt: onderkoeling of onbeschermd contact. In dit geval moet u een NSAID + een antihistaminicum nemen en een afspraak maken met een androloog/uroloog. Het is noodzakelijk om een TRUS-onderzoek uit te voeren, prostaatafscheidingen te testen op ziekteverwekkers, bloed op PSA en een algemene urinetest. Je kunt eerst onderzoek doen en dan naar de dokter gaan, zodat hij iets heeft om naar te kijken. E
Verslechtering van de erectie of onvermogen om de finishlijn te bereiken
Deze twee symptomen vertellen ons ook over mogelijke prostatitis. Maar de indicatie hier is niet expliciet, omdat een erectie bij mannen erg afhankelijk is van hun humeur en kalmte. De geringste neurose, en vooral de aanwezigheid van obsessieve gedachten, zorgt er onmiddellijk voor dat de corpora cavernosa in de penis zich met bloed vult (fysica van erectie). Hetzelfde geldt voor de afdronk: het komt voor dat in het begin alles in orde is, maar aan het einde verdwijnt de hunkering, die ook sterk verbonden is met emoties. Verschillende mannen hebben verschillende temperamenten - sommige zijn alfa, andere niet, maar er is een gulden middenweg. Dit betekent dat je de situatie moet analyseren op basis van hoe de man voorheen was. En dus, als voorheen alles heel vrolijk was (je wilde het vaak), en nu ben je 2-3 keer zwakker geworden, dan is dit al een signaal. In dit geval mag u Viagra of Sildenophile niet gebruiken, dit zal de situatie alleen maar verergeren, maar u moet zich laten onderzoeken. Je kunt de prostaat masseren, zetpillen ter preventie verstrekken (prostaatextract).
Algemene tekenen van intoxicatie
Een van de tekenen van prostatitis zijn algemene symptomen van intoxicatie, die erop wijzen dat er een ontstekingsproces in het lichaam plaatsvindt. Deze symptomen kunnen zijn:
- verhoging van de lichaamstemperatuur tot 38-39 graden en hoger;
- koude rillingen, trillen, zweten;
- hoofdpijn, zwakte, vermoeidheid, prikkelbaarheid;
- verlies van eetlust, misselijkheid, braken, diarree;
- pijn in spieren, gewrichten, botten.
Ze kunnen meer uitgesproken zijn in de acute vorm van de ziekte, wanneer de ontsteking zich snel en ernstig ontwikkelt. Bij chronische prostatitis, wanneer de ontsteking lang aanhoudt en minder intens is, kunnen deze symptomen minder opvallend of afwezig zijn. Dit betekent echter niet dat de ziekte niet voortschrijdt en geen behandeling vereist.
Verhoogde prostaatgrootte
Een ander teken van prostatitis is een toename van de prostaatklier, die kan worden gedetecteerd door rectaal onderzoek of echografie. De prostaat is een orgaan dat zich onder de blaas bevindt en het eerste deel van de urethra omringt. Wanneer het ontstoken is, neemt het volume toe, wordt het dichter, klonteriger en pijnlijk bij palpatie. Een vergrote klier kan leiden tot compressie van de urethra en problemen met urineren.
Aanwezigheid van inflammatoire veranderingen in bloed- en urinetests
Een ander teken van prostatitis is de aanwezigheid van inflammatoire veranderingen in bloed- en urinetests, die kunnen duiden op disfunctie van de nieren, blaas en prostaat. Deze wijzigingen kunnen het volgende omvatten:
- een toename van het niveau van leukocyten, ESR, C-reactief eiwit in het bloed, wat duidt op ontstekingen in het lichaam;
- verhoogde niveaus van creatinine, ureum en urinezuur in het bloed, wat duidt op een verminderde nierfunctie;
- de aanwezigheid van leukocyten, rode bloedcellen, bacteriën, eiwitten, slijm en zouten in de urine, wat duidt op een ontsteking van de urinewegen;
- de aanwezigheid van leukocyten, erytrocyten, bacteriën, antigenen in prostaatafscheidingen, ejaculaat of urine na prostaatmassage, wat duidt op een ontsteking van de prostaat.
Deze tests helpen de arts de ernst van de ziekte te bepalen, de veroorzaker van de infectie te identificeren, een antibioticum te kiezen en de effectiviteit van de behandeling te controleren.
Aanwezigheid van bacteriën of hun antigenen in secreties, ejaculaat of urine
Dit zijn enkele van de meest populaire symptomen die al in de onderzoeksfase zijn geïdentificeerd. Prostatitis kan bacterieel of niet-bacterieel zijn. De eerste wordt veroorzaakt door verschillende micro-organismen die de prostaat kunnen binnendringen vanuit de urethra, blaas, darmen of andere bronnen van infectie in het lichaam.
Bacteriën of hun antigenen kunnen worden gedetecteerd in prostaatsecreties, ejaculaat of urine met behulp van microscopie, bacteriologische kweek, PCR of enzymimmunoassay. Dit helpt de arts bij het bepalen van het type bacteriële prostatitis, die acuut of chronisch kan zijn, en bij het selecteren van het juiste antibioticum voor de behandeling.
Aanwezigheid van immunologische veranderingen in secreties, ejaculaat of urine
Nog een teken gedetecteerd in het laboratorium. Prostatitis kan niet alleen bacterieel zijn, maar ook niet-bacterieel. De tweede kan worden veroorzaakt door immuunstoornissen, wanneer het lichaam zijn eigen prostaatcellen als vreemd begint te beschouwen en deze gaat aanvallen. Dit kan voorkomen bij auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus, diabetes mellitus en andere. Dit kan ook voorkomen bij allergische reacties op bepaalde voedingsmiddelen, medicijnen, condooms, zaaddodende middelen en andere. Immunologische veranderingen in prostaatafscheidingen, ejaculaat of urine kunnen zijn:
- verhoogde niveaus van immunoglobulinen, vooral IgE, antilichamen die betrokken zijn bij allergische reacties;
- verhoogde niveaus van cytokinen, die ontstekingsmediatoren zijn die de immuunrespons versterken;
- het verhogen van het niveau van complement, een systeem van eiwitten die worden geactiveerd tijdens de immuunrespons en doelcellen vernietigen;
- de aanwezigheid van auto-antilichamen, dit zijn antilichamen die gericht zijn tegen de eigen cellen van de prostaat.
Deze immunologische veranderingen kunnen worden gedetecteerd in prostaatsecreties, ejaculaat of urine met behulp van enzym-immunoassay, radio-immunoassay, immunofluorescentieassay of andere methoden. Dit helpt de arts bij het bepalen van het type niet-bacteriële prostatitis, die auto-immuun of allergisch kan zijn, en bij het selecteren van de juiste therapie, waaronder mogelijk immunosuppressieve of anti-allergische geneesmiddelen.
De aanwezigheid van morfologische veranderingen in prostaatweefsel
Laten we eens kijken naar een ander teken van de ziekte. Prostatitis kan leiden tot morfologische veranderingen in het prostaatweefsel, die kunnen worden gedetecteerd door histologisch onderzoek. Histologie is een wetenschap die de structuur van weefsels en cellen onder een microscoop bestudeert. Voor histologisch onderzoek is het noodzakelijk om een prostaatbiopsie te nemen, dat wil zeggen een klein stukje weefsel, dat vervolgens wordt gekleurd met speciale reagentia en onder een microscoop wordt onderzocht. Morfologische veranderingen in prostaatweefsel kunnen zijn:
- de aanwezigheid van ontstekingscellen, zoals leukocyten, macrofagen, plasmacellen, lymfocyten, die het prostaatweefsel binnendringen en proberen de ziekteverwekker of beschadigde cellen te vernietigen;
- de aanwezigheid van necrose, dat wil zeggen de dood van prostaatcellen die niet bestand zijn tegen het ontstekingsproces of ischemie (gebrek aan bloedtoevoer);
- de aanwezigheid van fibrose, dat wil zeggen vervanging van normaal prostaatweefsel door bindweefsel, dat littekens en afdichtingen vormt;
- de aanwezigheid van atrofie, dat wil zeggen een afname van de grootte en functie van prostaatcellen die niet voldoende voeding en stimulatie krijgen;
- de aanwezigheid van hyperplasie, dat wil zeggen een toename van het aantal en de grootte van prostaatcellen die proberen functieverlies te compenseren of te reageren op hormonale veranderingen;
- de aanwezigheid van dysplasie, dat wil zeggen stoornissen in de structuur en locatie van prostaatcellen, die voorstadium van kanker of kanker kunnen zijn.
Deze morfologische veranderingen kunnen variëren in ernst en prevalentie, afhankelijk van het type, de duur en de activiteit van prostatitis. Ze kunnen de prostaatfunctie, het plassen, het seksleven en het risico op prostaatkanker beïnvloeden.
De aanwezigheid van functionele veranderingen in het functioneren van de prostaatklier
Prostatitis kan leiden tot een ander teken van de ziekte: functionele veranderingen in de werking van de prostaatklier, die kunnen worden gedetecteerd tijdens een functioneel onderzoek. Functioneel testen is een methode waarmee u het vermogen van de prostaat kunt beoordelen om zijn belangrijkste functies uit te voeren, zoals:
- afscheiding van prostaatsap, dat een integraal onderdeel is van sperma en zorgt voor de vloeistof, beweeglijkheid en voeding van sperma;
- urinecontrole, die wordt bereikt door het samentrekken en ontspannen van de prostaatspieren die de doorgang van urine door de urethra reguleren;
- deelname aan erectie en orgasme, die afhankelijk zijn van zenuwimpulsen die van de prostaat naar de penis en terug gaan.
Een functioneel teken van veranderingen in de prostaatfunctie kan worden gedetecteerd met behulp van de volgende methoden:
- analyse van prostaatsap, waarmee u de hoeveelheid, samenstelling, zuurgraad, viscositeit, kleur, geur en andere kenmerken van prostaatafscheiding kunt bepalen;
- uroflowmetrie, waarmee u de snelheid, sterkte, volume en duur van de urinestroom kunt meten, en de aanwezigheid van retentie, onderbreking, druppelen of incontinentie kunt bepalen;
- erectometrie, waarmee u de mate en duur van de erectie van de penis onder verschillende stimuli kunt meten, en de aanwezigheid van een verminderde, afwezige of pijnlijke erectie kunt bepalen;
- orgasmometrie, waarmee u de intensiteit en duur van een orgasme kunt meten, en de aanwezigheid van een verminderd, afwezig of pijnlijk orgasme kunt bepalen.
Deze veranderingen kunnen van verschillende ernst en variabiliteit zijn, afhankelijk van het type, de duur en de activiteit van prostatitis. Ze kunnen de levenskwaliteit van een man, zijn gevoel van eigenwaarde, zijn psychologische toestand en zijn relatie met zijn partner aanzienlijk verminderen.
De aanwezigheid van psychologische en emotionele stoornissen geassocieerd met prostatitis
Prostatitis beïnvloedt niet alleen de fysieke gezondheid van een man, maar ook zijn psychologische en emotionele toestand, wat een ander teken is van de ziekte. Het kan psycho-emotionele stoornissen veroorzaken, zoals:
- depressie, die zich manifesteert in een verminderde stemming, interesse, plezier, zelfwaardering, evenals de schijn van negatieve gedachten, schuldgevoelens, hopeloosheid, zinloosheid van het leven en zelfmoordneigingen;
- angst, die zich manifesteert in verhoogde rusteloosheid, angst, nervositeit, paniek, fobieën, obsessief-compulsieve stoornissen en andere;
- stress, die zich manifesteert in verhoogde spanning, prikkelbaarheid, woede, agressie, slapeloosheid, hoofdpijn, hartkloppingen en andere;
- seksuele stoornissen, die zich manifesteren in een verminderd libido, erectiestoornissen, voortijdige ejaculatie, anorgasmie, seksuele ontevredenheid en andere.
Deze psychische stoornissen kunnen worden opgespoord door middel van testen, vragenlijsten, interviews, observatie of zelfevaluatie. Dit helpt de arts de omvang van de impact van prostatitis op de geestelijke gezondheid van een man te bepalen en geschikte psychotherapie te kiezen, waaronder counseling, psycho-educatie, cognitieve gedragstherapie, hypnose, ontspanning en andere.
Aanwezigheid van traumatische verwondingen aan de prostaat
Als u bijvoorbeeld een blessure heeft opgelopen, uw partner iets verkeerd heeft gedaan of een percussiemassageapparaat voor andere doeleinden heeft gebruikt en u daardoor ongemak begon te ervaren, dan is dit ook een van de tekenen van prostatitis. De ziekte kan worden veroorzaakt door traumatisch letsel aan de prostaat, dat onder verschillende omstandigheden kan optreden.
Traumatisch letsel aan de prostaat kan leiden tot scheuring, bloeding, zwelling, ontsteking, infectie, littekenvorming of ischemie van het prostaatweefsel. Dit kan de orgaanfunctie, het plassen, het seksleven en het risico op prostaatkanker beïnvloeden.
Aanwezigheid van een erfelijke aanleg voor prostatitis
Nog een teken dat uiterst zeldzaam is. Prostatitis kan ook in verband worden gebracht met een erfelijke aanleg voor deze ziekte, die via de genetische code van ouders op kinderen kan worden overgedragen. Erfelijke aanleg voor prostatitis kan te wijten zijn aan de volgende factoren:
- de aanwezigheid van genetische mutaties die de structuur, functie of regulatie van de prostaat kunnen beïnvloeden, bijvoorbeeld genen die coderen voor androgeenreceptoren, cytokines, immunoglobulinen en andere;
- de aanwezigheid van genetische syndromen die gepaard kunnen gaan met aandoeningen van de ontwikkeling of functie van de prostaat, bijvoorbeeld het Klinefelter-syndroom, het Reifer-syndroom, het Lawrence-Moon-Biedl-syndroom en andere;
- aanwezigheid van een familiegeschiedenis van prostatitis, dat wil zeggen gevallen van prostatitis bij naaste familieleden, zoals vader, broer, grootvader, oom en anderen.
Erfelijkheid kan worden opgespoord door middel van genetische tests, die de aanwezigheid of afwezigheid van bepaalde genen of mutaties geassocieerd met prostatitis kunnen bepalen. Dit helpt de arts het risico op het ontwikkelen van prostatitis bij een man te bepalen en preventieve maatregelen aan te bevelen, zoals regelmatige onderzoeken, tests, behandeling, voeding, levensstijl en andere.
Aanwezigheid van idiopathische prostatitis
Prostatitis kan ook idiopathisch zijn, dat wil zeggen een onbekende oorzaak hebben die niet kan worden vastgesteld met behulp van moderne diagnostische methoden. Deze vorm van de ziekte heeft ook zijn eigen symptomen. Idiopathische prostatitis kan het resultaat zijn van een complexe interactie van vele factoren, zoals:
- hormonale stoornissen die de groei, ontwikkeling en functie van de prostaat kunnen beïnvloeden, bijvoorbeeld verlaagde testosteronniveaus, verhoogde oestrogeenniveaus, onbalans van prolactine, cortisol en andere;
- stofwisselingsstoornissen die de voeding, de bloedtoevoer en de ontgifting van de prostaat kunnen beïnvloeden, bijvoorbeeld diabetes, zwaarlijvigheid, hyperlipidemie, hyperurikemie en andere;
- omgevingsfactoren die het effect van verschillende stoffen op de prostaat kunnen beïnvloeden, bijvoorbeeld roken, alcohol, drugs, medicijnen, pesticiden, zware metalen en andere;
- psychosomatische factoren die de relatie tussen de psyche en de somatiek kunnen beïnvloeden, bijvoorbeeld stress, angst, depressie, neurosen, somatoforme stoornissen en andere.
De idiopathische vorm van de ziekte kan moeilijk te diagnosticeren en te behandelen zijn, omdat er geen duidelijke criteria zijn om de ziekte van andere typen te onderscheiden. De arts kan echter proberen mogelijke risicofactoren te identificeren en te elimineren, en een geïntegreerde benadering van de behandeling toepassen, inclusief medicatie, fysiotherapie, chirurgie, psychotherapie en andere methoden.
Niet alle symptomen waar een man last van kan hebben, houden verband met prostatitis. Er zijn andere ziekten die prostatitis kunnen nabootsen of hiermee gepaard kunnen gaan. Daarom is het belangrijk om de tekenen van prostatitis te kunnen onderscheiden van de tekenen van andere pathologieën, om niet zelfmedicatie te geven en geen tijd te verspillen aan een juiste diagnose en therapie. Hier zijn enkele aandoeningen en symptomen die vaak worden verward met prostatitis, maar er eigenlijk niets mee te maken hebben:
Regels voor het identificeren van tekenen van prostatitis
- Afwezigheid van tekenen die verband houden met de prostaat. Veel mannen merken of negeren de tekenen van prostatitis niet, omdat ze denken dat ze verband houden met leeftijd, stress, overwerk of andere redenen. Dit kan echter gevaarlijk zijn, omdat prostatitis asymptomatisch kan zijn of vermomd kan worden als andere ziekten, en ook tot ernstige complicaties kan leiden. Daarom wordt aanbevolen om regelmatig preventieve onderzoeken bij een uroloog te ondergaan en tests uit te voeren, ook als u geen problemen met de prostaat voelt.
- De aanwezigheid van tekenen die verband houden met andere prostaatziekten, zoals adenoom, kanker, stenen, cysten, enz. Deze ziekten kunnen vergelijkbare of verschillende symptomen hebben als prostatitis, dus het is belangrijk om een differentiële diagnose uit te voeren om de aanwezigheid van deze ziekten uit te sluiten of te bevestigen. Hiervoor kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals echografie, röntgenfoto's, MRI, CT, PET, biopsie, tumormarkers, enz.
- De aanwezigheid van tekenen die verband houden met ziekten van andere organen en systemen die prostatitis kunnen simuleren of compliceren: blaasontsteking, urethritis, pyelonefritis, nefrolithiasis, appendicitis, colitis, gastritis, zweren, aambeien, radiculitis, osteochondrose, artritis, verkoudheid, allergieën, enz. Deze ziekten kunnen pijn, ongemak, urineproblemen, koorts, zwakte en andere symptomen veroorzaken die ten onrechte aan prostatitis kunnen worden toegeschreven. Daarom is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de locatie, aard, intensiteit en factoren die het pijnsyndroom beïnvloeden, evenals aan andere manifestaties van de ziekte, om de oorzaak en behandeling ervan correct te bepalen.
Conclusies
Prostatitis is een ernstige ziekte die de gezondheid, seksualiteit en kwaliteit van leven van een man negatief kan beïnvloeden. De ziekte kan verschillende oorzaken, mechanismen, typen, vormen, stadia, symptomen, complicaties en bijkomende ziekten hebben. Daarom is het belangrijk om de tekenen van prostatitis te kennen en onmiddellijk contact op te nemen met een uroloog voor diagnose en behandeling. Ook is het noodzakelijk om de tekenen van prostatitis te onderscheiden van de symptomen van andere ziekten van de prostaat of andere organen en systemen om fouten te voorkomen of de ziekte te veroorzaken. Daarnaast is het belangrijk om een gezonde levensstijl te handhaven, hygiëne te handhaven, regelmatig preventieve onderzoeken te ondergaan, comorbiditeiten te behandelen, risicofactoren te vermijden en de aanbevelingen van artsen op te volgen om mannelijke aandoeningen te voorkomen of te genezen.